سروان ویکتور کالیب به دلیل آنچه از نظر وی سهل انگاری ارتش است ، تلخ است و سواره نظام را سوار می کند و به بیابان های جنوب غربی ناپدید می شود. اما وقتی که آپاچی های ناراحت کننده دژ را درست از دسترس سواره نظام در مکزیک برپا می کنند ، در ازای هدایت گروه کوچکی از سربازان مخصوصاً آموزش دیده برای از بین بردن دژ هندی ، به کابل عفو داده می شود.